channel1.jpgchannel2.jpg

Home

Home

  

Door middel van deze website proberen wij de historie van de
Goudse kleipijp onder de aandacht te brengen,
dit met verhalen en impressies.
Ook willen wij als Ambachtelijke Pijpenmakerij (de kleipijp) weer 
nieuw leven inblazen en doen dit op onze eigen wijze
met diverse toepassingen en combinaties van heden.
Veel hiervan is nog niet uitgevoerd, 
maar laten wij eens kijken of dit te realiseren is.
Laat u meenemen in het verleden en 
neem een kijkje in het heden van de Pijpenmaker.

Volg ons ook op twitter @Goudsepijp

 
 

Productie ambachtelijke pijpen

 

Hierbij een overzicht van orginele Goudse kleipijpen welke wij nog maken in onze werkplaats. 

 

 Deze pijpen worden handmatig en op ambachtelijke wijze vervaardigd in onze pijpenmakerij.

   

Typisch Goudse Pijp genaamd: Het Gouwenaartje

Deze pijp heeft een totale lengte van 19 cm en de ketel is 4 cm.

Prijs van Het Gouwenaartje,

geleverd in standaard doosje is 14,50 euro inclusief BTW. Exclusief verzending.

  

  

 Orginele pijp met hielmerk van Pijpenmakerij De Goudse Pijp genaamd: Heiltje

 

Deze pijp heeft een totale lengte van 14 cm en de ketel is 4 cm.

Deze pijp is na het bakken verfraaid met een extra handeling. Een behandeling welke in eerdere tijden nog niet is toegepast in combinatie met een Pijp. De techniek genaamd RAKU zorgt voor een extra dimmensie aan deze handgemaakte kleipijp.

Prijs van Heiltje, geleverd in standaard doosje is 24,50 euro inclusief BTW.

Exclusief verzending. 

 Typisch Goudse Pijp genaamd: Gouds

Deze pijp heeft een totale lengte van 40 cm.

Prijs van Gouds, geleverd in standaard doosje is 22,50 euro inclusief BTW. Exclusief verzending.

 

Bestellen? Stuur ons een mail:

Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.">Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.  met uw gegegevens en wensen,   wij benaderen u zo spoedig mogelijk.   

 

Al onze pijpen  worden geleverd met een echtheidscertificaat.

Verkoop aan toeristen, particulieren en bedrijven nationaal en internationaal.

 

Al der verkoop der produkten komt ten goede van de stichting.

 

ADRES

 zie rubriek CONTACT op deze site

Heeft u een pijpenmal of persvorm en wilt u hier een pijp van laten maken dan kunt u ons benaderen.

Wij bekijken dan in overleg met u wat de mogelijkheden zijn.

Museum De Moriaan

Museum ,,de Moriaan” Gouda geschiedenis

Februari 1938

In tegenwoordigheid van vele autoriteiten uit Gouda en omgeving en tal van andere belangstellenden is in Gouda een pijpen- en aardewerkmuseum geopend, dat gesticht is in het zeer bijzonder daarvoor geeigend gebouw De Moriaan aan de Westhaven, een merkwaardig oud koopmanshuis, waarin van 1600 tot aan de 18de eeuw gevestigd was de suikerraffinaderij de GOECOOP en van de 18de eeuw af het bedrijf is gevestigd van den koffie-, thee-, snuif- en tabakshandel ,,De Moriaan”, tot aan 1920, toen het gebouw door de gemeente Gouda is aangekocht om het te bestemmen tot huisvesting van het museum van oudheden.

Vanaf 1600

Dit museum DE MORIAAN bevat een onder de deskundige leiding van den heer D.A. Goedewaagen bijeengebrachte fraaie verzameling van pijpen en aardewerk van 1600 af, den tijd dat deze bedrijven, in Gouda werden gevestigd. Door schenking en aankopen zullen deze verzamelingen op peil worden gehouden, zodat de gansche ontwikkelingsgang van deze merkwaardige industrieën daarin blijvend tot uiting zal komen.

Opening door burgemeester Gaarlandt Na een welkomstwoord van de voorzitter der museum-commissie, mr. Dr. J. Smit en een korte inleiding van de heer Bert C. Helbers uit Overschie, heeft burgemeester Gaarlandt van Gouda dit museum officieel geopend.

Bron: Het Vaderland maandag 21 februari 1938

In november 2006 werd het Pijpenmuseum ,,de Moriaan” ontruimd en nu nog wordt een gedeelte van deze prachtige collectie getoond in ,,Museum Gouda”. Momenteel staat het pand te koop en wil de gemeente Gouda zich ontdoen van het imposante gebouw.

Goudse bruidegomspijp

De versierde Goudse Bruidegomspijp

In heel Nederland en dan vooral in Groningen,
Drenthe en Overijssel, was het in de 19de eeuw
de gewoonte, dat de bruidegom een versierde
lange Goudse pijp aangeboden kregen.

Per streek varieerde de benaming van deze traditie: Bruidegomspijp, bruigomspijp, bruidspijp,
bruiloftspijp, breugmanspiep, bruurmanspiepe.

Vooral in de 19e eeuw werd het aanbieden van de Bruidegomspijp in het gehele land gebruikelijk tot de
Tweede Wereldoorlog. Daarna verdween het gebruik.

Symboliek Het roken van de bruidspijp heeft als symboliek zeker ook de dienstbaarheid
van de vrouw aan de man. Zij moet de kolen in het vuur steeds brandend houden, zodat de man
de pijp op elk gewenst moment weer op kan steken. Daarnaast is de pijp ook een symbool van
huwelijkstrouw: breekt de pijp, dan zal ook het huwelijk geen stand houden...

Prachtige strikken In de huwelijksgeschenken waren vele verschillen, als vast zinnebeeld
kreeg de bruidegom de bruidegomspijp waarvan de kop met een altaar van vuur of met harten
versierd of is er een bruidspaar in gebakken, Die met prachtige strikken versierde Goudse pijp
wordt zorgvuldig als een soort amulet bewaard waaruit de man elk jaar op zijn huwelijksdag zal roken.

Ereplaats in de huiskamer Bij boerenfamilies werd de ondertrouw gevierd op de deel.
De buren hielpen de
gasten bedienen en werden later apart uitgenodigd voor het 'naoberfeest'.
Bij rijk
boeren kreeg de bruidegom een bruidegomspijp. Deze was versierd met mooie linten.
Nadat hij de pijp had gerookt, kreeg deze een ereplaats in de huiskamer.

Timmerman in Eemland In het Eemland was het geven van de bruidspijp rond ca. 1900
nog in gebruik, vooral in boerenkringen. De lange, Goudse pijp werd versierd met kunstbloemen
door de vrouw van de timmerman. De timmerman zelf maakte een houten kastje met een glazen
schuif, waarin de pijp na gebruik kon worden gepronkt.

Wittebroodsweken
Op de avond van de bruiloft gaf de timmermansvrouw de pijp aan de bruid, die deze met tabak vulde,
de pijp aanstak en een paar trekjes rook in het gezicht van haar echtgenoot blies. Daarna gaf ze de
pijp aan haar man, die er de hele avond uit bleef roken. Tijdens de wittebroodsweken rookte hij nog
maximaal zes dagen uit de bruidspijp, waarna deze tentoongesteld werd in het daarvoor bestemde
kastje in de mooie kamer van de boerderij. (bron: Museum Soest).
 

Broedspiepe Tot halverwege de vorige eeuw was het in sommige families gebruik dat de
bruidegom voor of op de trouwdag een versierde pijp, de broedspiepe, kreeg aangeboden.
De broze pijp, vroeger omgeven met betekenisvolle symboliek, werd meestal zorgvuldig als aandenken bewaard.

Tegen een achtergrond van strakke stapels gestreken en opgevouwen linnengoed hangt in het midden een
lange Goudse pijp versierd met papieren linten, slingers en bloemen.

Rond de versierde pijp wordt de aanblik van kleur en luxe nog eens versterkt door kleine takjes met blaadjes en bloemen.
Het geheel is geplaatst in een prachtig antiek kabinet dat bekroond wordt met een blauw gedecoreerd kaststel.

Toch heeft de tabakspijp die bij de komst van de tabak begin 17e eeuw in productie en gebruik werd genomen,
lange tijd een bijzondere betekenis gehad rond vrijen, verloven en trouwen in grote delen van ons land.
Als de vrijer bijvoorbeeld bij zijn eerste bezoek aan zijn uitverkorene een pijp kreeg aangeboden en ook
een kooltje vuur, was dat een gunstig teken. Kreeg hij een volgende keer dezelfde pijp aangeboden,
dan was hij als vrijer geaccepteerd.

Salland In Salland sprak men meestal van de broedspiepe, de bruidspijp, terwijl elders de naam bruidegomspijp
gebruikelijker was. De naam suggereert dat de bruid de pijp aanbood,  stopte en ook het vuur offreerde,
een symbool van haar ondergeschikte rol ten opzichte van de bruidegom.

Gebruiken niet vast De gebruiken rond de bruidspijp stonden niet geheel vast, maar vertoonden variatie.
Zo werd de pijp niet altijd aangeboden door de bruid en ook werd dat niet steeds gedaan op de huwelijksdag.

De zus van de bruid bood de prachtig versierde Goudse pijp ook wel aan, aan haar aanstaande zwager.

Daarbij sprak ze, met de nodige zenuwen, hem toe met de woorden van een versje:
Gelijk naar ’s lands gebruik Reik ik u deze pijp Versierd met lint en rozen Tabak door u gekozen.

Bruidegom stopte pijp De pijp was niet gestopt maar kon door de bruidegom met de tabak van zijn keuze
worden gestopt. Ook toen echter werd de pijp niet daadwerkelijk gerookt.

Aanbieden pijp Het aanbieden van deze pijp gebeurde ook niet op de trouwdag, maar op de zondag
daaraan voorafgaand. De ondertrouw duurde twee weken. Na de aankondiging in de kerk kwam de familie
van de bruid eten bij het gezin van de bruidegom. Op de tweede zondag werd er gegeten bij de familie van de
bruid. De traditionele maaltijd bestond uit rijst met rozijnen en gedroogde pruimen.
Op de zondag dat er bij de bruid werd gegeten, werd de bruidspijp aan de bruidegom aangeboden.

Het opmaken van de bruidspijp was een creatief werkje dat door de bruid en/of haar omgeving werd verricht.
Tegen het eind van de traditie werd dit echter ook wel uitbesteed.